مدت زمان بهبود پارگی مینیسک بدون جراحی

بهبود پارگی مینیسک بدون جراحی؛ پارگی مینیسک زانو آسیب شایعی است که مفصل زانو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مینیسک یک تکه غضروف C شکل است که به عنوان یک بالشتک و ضربه‌گیر بین استخوان ران و ساق پا (درشت نی) عمل می‌کند. عملکرد اصلی این غضروف، کمک به توزیع وزن و ایجاد ثبات برای زانو است. بهبود پارگی منیسک بدون جراحی، به دو روش تسکینی و جراحی، امکان پذیر است و بسته به شدت عارضه، ممکن است هر یک از این دو مسیر درمانی، پیشنهاد شوند.

در این مطلب از آی آر مای شاپ، قصد داریم نگاهی به بهبود پارگی منیسک بدون جراحی بیندازیم. با ما همراه باشید.

چه زمانی به جراحی برای پارگی مینسیک نیاز نداریم؟

درمان پارگی مینیسک زانو، بسته به محل، اندازه و شدت پارگی و همچنین سن و سطح فعالیت فرد، متفاوت است. مدت زمان بهبود پارگی مینیسک بدون جراحی، به شدت پارگی و روش درمانی انتخاب شده، بستگی دارد. پارگی خفیف، ممکن است با اقدامات محافظه کارانه در عرضه چند هفته بهبود یابند، در حالی که پارگی‌های مهم‌تر، به مداخلات جراحی نیاز دارند و چندین ماه فرایند بهبودی، طول می‌کشد.

به واقع وقتی صحبت از درمان پارگی مینیسک می‌شود، همیشه جراحی لازم نیست. در واقع، بسیاری از پارگی‌های مینیسک را می‌توان بدون جراحی مدیریت و درمان کرد؛ به خصوص اگر پارگی کوچک باشد و علائم قابل توجه و شدیدی ایجاد نکند. معمولا در شرایط زیر، گزینه‌های درمانی غیرجراحی در نظر گرفته می‌شوند:

• پارگی‌های کوچک: پارگی‌های کوچکی مینیک که باعث درد قابل توجه یا محدودیت عملکردی زیادی نشوند، معمولا با درمان‌های غیرجراحی، مدیریت می‌شوند.
• پارگی پایدار: اگر پارگی مینیسک پایدار باشد و علائم حرکتی مانند قف شدن یا زانو درد ایجاد نکند، رویکردهای غیرجراحی، موثر هستند. معمولا در این شرایط فیزیوتراپی توصیه می‌شود.
• بروز عارضه در بزرگسالان مسن: در برخی موارد، به ویژه در افراد مسن با پارگی مینیسک دژنراتیو، درمان غیرجراحی، ترجیح داده می‌شود. به این دلیل مهم که معمولا در این افراد، جراحی با خطرات بیشتری همراه است.
• بروز عارضه در افراد دچار مشکلات سلامتی خاص: به جز افراد مسن، برخی دیگر از افراد نیز ممکن است کاندید مناسبی برای جراحی نباشند. در خصوص این افراد، به دنبال روش‌های غیرجراحی هستیم.

البته در تمامی موارد مطرح شده، لازم است که حتما با پزشک مشورت انجام شده و مناسبترین پلتفرم درمانی برای بهبود پارگی مینیسک بدون جراحی، بر اساس ویژگی‌های خاص پارگی منیسک، علائم و شرایط فردی و وضعیت سلامتی کلی، انتخاب شود.

روش‌های درمان غیرجراحی مینیسک زانو

از جمله روش‌های درمانی غیرجراحی مینیسک زانو، می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

۱٫استراحت کردن

استراحت دادن به زانوی آسیب دیده و اجتناب از فعالیت‌هایی که علائم فرد را بدتر می‌کنند، به عنوان نخستین قدم به روند بهبودی کمک خواهند کرد. محدود کردن فعالیت‌هایی که شامل چرخش بیش از حد زانو، حرکات شدید و موارد مشابه می‌شوند، بهبودی را تسریع می‌کنند.

۲٫استفاده از وسایل کمکی

بسته به شدت علائم، پزشک شما ممکن است استفاده موقت از زانوبند یا عصا را برای تثبیت مفصل زانو، کاهش فشار روی مینیسک و کمک به روند بهبودی، توصیه کند.

۳٫فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، نقش مهمی در مدیریت غیرجراحی پارگی مینیسک زانو دارد. یک فیزیوتراپیست ماهر، می‌تواند برنامه ورزشی خاصی برای تقویت عضلات اطراف زانو، بهبود ثبات و ارتقای بیومکانیکی و تحرکی آن، طراحی کند. تمرینات ممکن است شامل تکنیک‌های مختلفی چون افزایش دامنه حرکتی، تقویت عضلات چهار سر ران، تقویت همسترینگ، تمرینات تعادلی و تمرینات عملکردی باشند.

۴٫یخ و گرما درمانی

قرار دادن کمپرس یخ روی ناحیه آسیب دیده، به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هر نوبت، چند بار در روز، می‌تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. همین طور گرما درمانی، مانند کمپرس آب گرم، به تقویت گردش خون و شل کردن عضلات، منجر می‌شود.

۵٫مدیریت درد با مسکن

مسکن‌های بدون نسخه، مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، به کاهش درد و التهاب مرتبط با پارگی مینیسک، کمک می‌کنند. با این حال مهم است که در خصوص بهبود پارگی مینیسک بدون جراحی، با پزشک متخصص، مشورت شود.

۶٫تزریق کورتیکواستروئید

در برخی مواقع، ممکن است تزریق کورتیکواستروئید برای تسکین موقت درد و التهاب ناشی از پارگی مینیسک، در نظر گرفته شود. با این حال تزریق‌ها معمولا با احتیاط انجام شده و به دلیل عوارض جانبی بالقوه، نمی‌توان از کورتیکواستروئید به عنوان یک راه حل طولان مدت، استفاده کرد.

به این نکته توجه داشته باشید که اثربخشی درمان‌های غیرجراحی بسته به ویژگی‌های خاص پارگی مینیسک و عوامل فردی، متفاوت هستند.

چه زمانی جراحی پارگی مینیسک زانو، الزامی است؟

جراحی پارگی مینیسک زانو، معمولا زمانی تجویز می‌شود که درمان‌های غیرجراحی، تسکین دهی رضایت بخشی، نداشته باشند یا زمانی که پارگی باعث محدودیت‌های عملکردی زانو و شدت درد قابل توجهی شده باشد. برخی از شرایطی که ممکن است جراحی مینیسک زانو را ضروری کنند، به شرح زیر هستند:

• علائم پایدار: اگر درمان‌های محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی، استراحت و دارو برای یک دوره کافی امتحان شده و همچنن علائمی چون درد، تورم و گرفتگی زانو پایدار باشند، احتمالا جراحی تجویز خواهد شد.
• پارگی‌های بزرگ یا پیچیده: اگر پارگی مینیسک زانو بزرگ، ناپایدار یا شامل بخش قابل توجهی از مینیسک باشد، ممکن است جراحی توصیه شود. پارگی‌های پیچیده، مانند پارگی‌های شعاعی یا پارگی خوشه‌ای، اغلب نیاز به مداخله جراحی دارند.
• محدودیت‌های عملکردی: اگر پارگی مینیسک زانو، باعث محدودیت‌های قابل توجهی در فعالیت‌های روزانه شود، ممکن است از جراحی برای بازگرداندن عملکرد و بهبود کیفیت زندگی، کمک گرفته شود.
• آسیب‌های همراه زانو: پارگی مینیسک، اغلب همراه با آسیب‌های دیگر زانو، مانند آسیب رباط (مانند پارگی ACL)، رخ می‌دهد. در چنین مواردی، ترمیم یا بازسازی با جراحی، برای بازگرداندن ثبات و عملکرد کلی زانو، ضروری است.

تصمیم برای جراحی، حتما با تجویز پزشک متخصص، پس از ارزیابی وضعیت کلی بیمار، گرفته می‌شود.

نحوه تشخیص دکتر برای نوع پارگی مینیسک زانو

تشخیص نوع پارگی منیسک زانو، معمولاً شامل ترکیبی از ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینات فیزیکی و مطالعات تصویربرداری است. در اینجا چند روش رایج مورد استفاده در تشخیص پارگی منیسک زانو آورده شده است:

• سابقه پزشکی: پزشک علائم بیمار، مکانیسم آسیب و هر گونه مشکل قبلی زانو را مورد بررسی قرار می‌دهد. پزشک متخصص در مورد درد، تورم، قفل شدن و باز و بسته کردن زانو و همچنین فعالیت‌هایی که علائم را تشدید می‌کنند، سوال خواهد کرد.
• معاینه فیزیکی: پزشک معاینه فیزیکی زانوی بیمار را انجام می‌دهد. این ممکن است شامل بررسی حساسیت در امتداد خط مفصل، ارزیابی دامنه حرکت، ارزیابی ثبات مفصل و انجام حرکات خاص برای آزمایش پارگی مینیسک باشد، مانند تست مک موری یا تست فشرده‌سازی آپلی.
• مطالعات تصویربرداری: مطالعات تصویربرداری، مانند MRI، معمولاً برای تأیید تشخیص و تعیین نوع و میزان پارگی منیسک استفاده می‌شود. ام آر آی تصاویر دقیقی از ساختارهای داخلی زانو از جمله منیسک‌ها ارائه می‌دهد.
• آرتروسکوپی: در برخی موارد، زمانی که تشخیص به راحتی صورت نگیرد، ممکن است آرتروسکوپی انجام شود. آرتروسکوپی شامل قرار دادن یک دوربین کوچک در مفصل زانو از طریق یک برش کوچک برای تجسم مستقیم مینیسک‌ها و سایر ساختارها است. این روش، هم تشخیص و هم درمان پارگی منیسک را امکان پذیر می‌کند.

ترکیبی از این روش‌های معرف شده، پزشک متخصص را قادر می‌سازد تا شدت، محل و نوع خاصی از پارگی منیسک را ارزیابی کنند، مانند پارگی افقی، پارگی شعاعی، پارگی دسته‌ای یا پارگی پیچیده. مهم است که برای تشخیص دقیق و مدیریت مناسب پارگی منیسک زانو با یک پزشک متخصص مشورت کنید.