ایندومتاسین یکی از داروهای شناختهشده و پرکاربرد در درمان درد و التهاب است که معمولاً زمانی تجویز میشود که دردهای التهابی با مسکنهای ساده کنترل نمیشوند. در این مقاله، ایندومتاسین را به زبان ساده و کاربردی بررسی کردهایم تا به همه پرسشهای رایج از جمله درباره کاربرد، نحوه و زمان مصرف، زمان اثرگذاری، عوارض و موارد منع مصرف آن پاسخ بدهیم.
قرص ایندومتاسین چیست؟
قرص ایندومتاسین یک داروی ضدالتهاب و مسکن قوی از خانواده ضدالتهابها است که برای کاهش درد، التهاب و تورم بهویژه در بیماریهایی مثل نقرس حاد، آرتروز و التهاب مفاصل (بهخصوص زانو) استفاده میشود؛ این دارو با کمکردن مواد التهابی بدن عمل میکند.
دوزهای قرص ایندومتاسین
قرص ایندومتاسین ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلیگرم از نظر موارد مصرف کلی تفاوت اساسی ندارند؛ یعنی همگی برای کاهش درد و التهاب در بیماریهایی مثل نقرس، آرتروز، التهاب مفاصل و دردهای التهابی به کار میروند. تفاوت اصلی آنها در شدت اثر، سرعت کنترل درد، مدت ماندگاری دارو در بدن و تعداد دفعات مصرف است، نه در نوع بیماری.
-
ایندومتاسین ۲۵ میلیگرم: دوز پایه و شروع درمان؛ مناسب درد و التهاب خفیف تا متوسط، مصرف تدریجی یا بیماران حساس. اثر ملایمتر دارد و معمولاً در چند نوبت در روز استفاده میشود.
-
ایندومتاسین ۵۰ میلیگرم: دوز قویتر برای درد و التهاب متوسط تا شدید؛ کنترل سریعتر علائم، مخصوصاً در نقرس حاد یا التهاب واضح مفصل. تعداد دفعات مصرف کمتر از ۲۵ است.
-
ایندومتاسین ۷۵ میلیگرم (آهستهرهش): از نظر کاربرد مشابه دوزهای دیگر است، اما با اثر طولانیتر؛ برای حفظ کنترل درد در طول روز و کاهش دفعات مصرف (معمولاً روزی یکبار)، نه برای قویتر بودن نسبت به ۵۰.
آیا قرص ایندومتاسین مرفین دارد؟
خیر، قرص ایندومتاسین مرفین ندارد. ایندومتاسین یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است و جزو مسکنهای مخدر یا شبهمخدر محسوب نمیشود. این دارو با کاهش التهاب و درد عمل میکند، وابستگی ایجاد نمیکند و اثرش متفاوت از مرفین و سایر مواد مخدر است.
سایر اشکال داروی اندومتاسین
داروی ایندومتاسین علاوه بر قرص، در اشکال دارویی مختلفی تولید میشود تا متناسب با شرایط بیمار، شدت درد و تحمل گوارشی انتخاب شود. هر شکل دارویی کاربرد خاص خود را دارد:
-
کپسول خوراکی: برای مصرف معمول روزانه در درد و التهاب مفاصل
-
کپسول آهستهرهش (SR): اثر طولانیتر با دفعات مصرف کمتر
-
شیاف مقعدی: مناسب افراد با مشکلات معده یا تهوع
-
آمپول تزریقی: برای درد شدید و مصرف کوتاهمدت در مراکز درمانی
موارد مصرف قرص ایندومتاسین ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم
ایندومتاسین دارویی است که زمانی تجویز میشود که درد و التهاب به مسکنهای ساده پاسخ کافی نمیدهند. این دارو با اثر مستقیم روی مسیرهای ایجاد التهاب، باعث کاهش درد، تورم و محدودیت حرکتی میشود و در دوزهای مختلف آن، هدف اصلی کنترل مؤثر التهاب است.
-
نقرس حاد (بسیار رایج): با مهار سریع واکنش التهابی شدید مفصل، درد، گرمی و تورم حمله نقرس را بهطور قابلتوجهی کاهش میدهد.
-
آرتروز و فرسایش مفاصل (بهویژه زانو): التهاب اطراف مفصل را کم کرده و باعث کاهش درد هنگام راهرفتن و بهبود خشکی مفصل میشود.
-
آرتریتهای التهابی و روماتیسمی: روند التهاب مفصل را مهار کرده و سفتی و درد مداوم مفاصل را کنترل میکند.
-
التهاب تاندونها و بورسها: با کاهش التهاب بافتهای نرم اطراف مفصل، درد حرکتی و حساسیت موضعی را کمتر میکند.
-
دردهای اسکلتی–عضلانی با منشأ التهابی: در آسیبها و کشیدگیهای شدید، شدت التهاب و درد را کاهش میدهد و به بازگشت عملکرد کمک میکند.
قرص ایندومتاسین برای آرتروز و زانو درد
قرص ایندومتاسین برای زانو دردهایی که منشأ التهابی دارند، مانند التهاب و تورم مفصل ناشی از آرتروز زانو تجویز میشود. این دارو با مهار مواد التهابی (پروستاگلاندینها) باعث کاهش التهاب داخل مفصل میشود و در نتیجه درد، خشکی صبحگاهی و دشواری حرکت زانو کاهش پیدا میکند. ایندومتاسین علت و ریشه آرتروز زانو را درمان نمیکند اما شدت علائم را بهطور قابلتوجهی کم میکند.
مطالعه بیشتر: اگزوزوم تراپی زانو؛ درمان غیردارویی آرتروز
زاپیامکس تراپی؛ درمان حمایتی و خانگی آرتروز زانو
زاپیامکستراپی یک روش حمایتی و خانگی برای کمک به کاهش علائم آرتروز زانو است که معمولاً در کنار درمان دارویی بهکار میرود، نه بهجای آن. این روش با استفاده از ترکیب گرما، تحریک موضعی و بهبود جریان خون اطراف مفصل میتواند به کاهش درد، خشکی و گرفتگی عضلات اطراف زانو کمک کند. زاپیامکستراپی باعث ترمیم غضروف نمیشود، اما با کمکردن فشار درد و التهاب، حرکت زانو را راحتتر کرده و در بسیاری از بیماران نیاز به مصرف مداوم مسکنها را کاهش میدهد.
نحوه مصرف ایندومتاسین
نحوه مصرف ایندومتاسین نقش مهمی در اثرگذاری دارو و کاهش عوارض آن دارد. چون این دارو قوی است، رعایت اصول صحیح مصرف کمک میکند درد و التهاب بهتر کنترل شود و خطر مشکلات گوارشی و سایر عوارض به حداقل برسد.
-
طبق دستور پزشک مصرف شود و از افزایش خودسرانه دوز یا مدت مصرف پرهیز کنید.
-
بعد از غذا و با یک لیوان آب کامل مصرف شود.
-
قرص یا کپسول را نجوید و نشکنید (بهویژه نوع آهستهرهش)
-
همزمان با ضدالتهابهای دیگر مثل ایبوپروفن یا دیکلوفناک مصرف نشود.
-
از مصرف الکل در طول درمان خودداری کنید.
-
دارو را با کمترین دوز مؤثر و کوتاهترین مدت لازم مصرف کنید.
-
در صورت فراموشی یک نوبت، اگر به نوبت بعدی نزدیک نیست مصرف شود.
مدت زمان اثر قرص ایندومتاسین
مدت زمان اثر قرص ایندومتاسین معمولاً قابل پیشبینی است. در قرصها و کپسولهای معمولی، اثر دارو حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از مصرف شروع میشود، طی ۲ تا ۴ ساعت به اوج میرسد و حدود ۶ تا ۸ ساعت باقی میماند.
در ایندومتاسین ۷۵ میلیگرم آهستهرهش، شروع اثر کمی دیرتر و حدود ۱ تا ۲ ساعت بعد است، اما اثر آن طولانیتر و یکنواختتر بوده و معمولاً ۱۲ تا ۲۴ ساعت دوام دارد، به همین دلیل اغلب روزی یکبار مصرف میشود.
عوارض کپسول ایندومتاسین چیست؟
کپسول ایندومتاسین دارویی مؤثر اما نسبتاً قوی است و به همین دلیل ممکن است در برخی افراد عوارضی ایجاد کند؛ این عوارض معمولاً با دوز بالا یا مصرف طولانیمدت بیشتر دیده میشوند.
-
سوزش، درد یا ناراحتی معده
-
تهوع، نفخ، سوءهاضمه
-
سردرد و سرگیجه
-
خوابآلودگی یا احساس گیجی
-
افزایش فشار خون
-
احتباس مایعات و ورم خفیف پاها
ایندومتاسین فشار خون را بالا میبرد یا پایین؟
ایندومتاسین معمولاً باعث افزایش فشار خون میشود، نه کاهش آن. این دارو با تأثیر بر عملکرد کلیه و احتباس نمک و آب در بدن میتواند فشار خون را بالا ببرد یا کنترل آن را سختتر کند. به همین دلیل، در افراد مبتلا به فشار خون بالا باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
موارد منع مصرف قرص ایندومتاسین
مصرف قرص ایندومتاسین در بعضی از شرایط جسمانی یا بیماریهای زمینهای میتواند باعث بروز عوارض جدی شود، به همین دلیل قبل از مصرف حتما باید پزشک خود را از شرایط خود مطلع کنید تا جایگزینی برای این قرص برای شما تجویز کند.
-
زخم یا خونریزی فعال معده و روده: خطر تشدید خونریزی و سوراخ شدن معده
-
سابقه حساسیت به ضدالتهابها یا آسپیرین: احتمال واکنشهای شدید آلرژیک
-
نارسایی شدید کلیه: کاهش بیشتر عملکرد کلیه
-
نارسایی شدید کبد: اختلال در متابولیسم دارو
-
نارسایی شدید قلبی: افزایش احتباس مایعات و بدتر شدن علائم
-
سهماهه سوم بارداری: خطر آسیب به جنین و بسته شدن زودرس مجرای شریانی
-
سابقه آسم وابسته به آسپیرین: احتمال بروز حمله آسم
-
همزمانی با خونریزیهای فعال: افزایش خطر خونریزی
تداخلهای دارویی قرص ایندومتاسین
قرص ایندومتاسین بهدلیل اثر قوی ضدالتهابی و تأثیرش روی معده، کلیه و انعقاد خون، میتواند با بعضی داروها تداخل مهم داشته باشد. موارد زیر، اصلیترین تداخلهای دارویی این قرص هستند و باید جدی گرفته شوند. اگر هر کدام از داروهای زیر را مصرف میکنید، حتما قبل از مصرف کپسول ایندومتاسین به پزشک اطلاع دهید.
-
سایر مسکنهای ضدالتهاب (ایبوپروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن، آسپرین با دوز مسکن): افزایش خطر زخم و خونریزی معده
-
داروهای رقیقکننده خون (وارفارین، ریواروکسابان، آپیکسابان): افزایش خطر خونریزی
-
آسپرین با دوز پایین قلبی: کاهش اثر محافظتی آسپرین و افزایش عوارض گوارشی
-
کورتونها (پردنیزولون، دگزامتازون): افزایش شدید خطر زخم و خونریزی معده
-
داروهای فشار خون (ACEIs، ARBs، دیورتیکها): کاهش اثر دارو و افزایش خطر آسیب کلیه
-
داروهای ضدافسردگی SSRI (فلوکستین، سرترالین): افزایش احتمال خونریزی گوارشی
-
لیتیوم: افزایش سطح لیتیوم و خطر مسمومیت
-
متوترکسات: افزایش سمیت متوترکسات
⚠️ تداخل ایندومتاسین با الکل
مصرف همزمان الکل و ایندومتاسین خطر سوزش معده، زخم و خونریزی گوارشی را بهطور قابلتوجهی افزایش میدهد، حتی اگر الکل کم مصرف شود. الکل همچنین میتواند سرگیجه و خوابآلودگی ناشی از دارو را تشدید کند. برای ایمنی بیشتر، در طول مصرف ایندومتاسین از نوشیدن الکل پرهیز شود یا حداقل مصرف آن به صفر نزدیک باشد.
مقایسه کپسول ایندومتاسین با قرصهای مشابه
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بسیار متنوع هستند و اگرچه کارکردشان یکسان است اما در در میزان اثرگذاری با یکدیگر تفاوت دارند. در این بخش چندتا از شناختهشدهترین قرصهای ضدالتهاب غیراستروئیدی را با کپسول ایندومتاسین مقایسه کردهایم.
-
ایبوپروفن: ملایمتر است؛ برای دردهای خفیف تا متوسط مناسبتر و معمولاً عوارض گوارشی کمتری دارد، اما در التهابهای شدید اثرش ضعیفتر است.
-
دیکلوفناک: از نظر کنترل درد مفصلی و عضلانی مشابه ایندومتاسین است، معمولاً تحملپذیری گوارشی بهتری دارد و برای مصرف روزمره شایعتر تجویز میشود.
-
ناپروکسن: اثر طولانیتری دارد و برای دردهای مزمن انتخاب مناسبی است، اما شروع اثرش کندتر بوده و از نظر گوارشی میتواند مشکلساز باشد.
-
سلکوکسیب (Celecoxib): برای افرادی که معده حساس دارند گزینه ایمنتری است، ولی قدرت ضدالتهابی آن در برخی التهابهای شدید کمتر احساس میشود.
-
آسپرین (دوز مسکن): امروزه کمتر برای دردهای التهابی مفصلی استفاده میشود و بهدلیل خطر خونریزی، معمولاً جایگزینهای مناسبتری دارد.
سوالات متداول
آیا ایندومتاسین کورتون دارد؟
خیر، ایندومتاسین کورتون ندارد. این دارو جزو ضدالتهابهای غیراستروئیدی (NSAID) است و با مهار تولید پروستاگلاندینها باعث کاهش درد و التهاب میشود. برخلاف کورتونها، روی هورمونهای بدن اثر مستقیم ندارد و عوارض و مکانیسم اثر آن متفاوت است.
ایندومتاسین برای دنداندرد خوب است؟
ایندومتاسین میتواند دنداندردهای التهابی شدید را موقتاً کاهش دهد، اما درمان اصلی دنداندرد نیست. اگر علت درد عفونت یا پوسیدگی باشد، نیاز به درمان دندانپزشکی دارد. به دلیل عوارض گوارشی، معمولاً مسکنهای سادهتر برای دنداندرد ترجیح داده میشوند.
برای سردرد، قرص ایندومتاسین مؤثر است؟
برای سردردهای معمولی انتخاب اول نیست، اما در برخی سردردهای خاص مثل سردرد خوشهای یا سردردهای پاسخدهنده به ایندومتاسین، اثر بسیار خوبی دارد. در سردردهای تنشی یا ساده، معمولاً داروهای ملایمتر مؤثرتر و ایمنتر هستند.
ایندومتاسین برای میگرن مفید است؟
بهطور کلی داروی خط اول میگرن نیست، اما در بعضی بیماران میتواند شدت درد را کاهش دهد. معمولاً تریپتانها، استامینوفن یا NSAIDهای ملایمتر برای میگرن ترجیح داده میشوند. مصرف ایندومتاسین برای میگرن فقط در موارد خاص و با نظر پزشک توصیه میشود.
ایندومتاسین برای پریود هم تجویز میشود؟
بله، در برخی موارد برای درد قاعدگی شدید با منشأ التهابی تجویز میشود. این دارو با کاهش پروستاگلاندینها میتواند انقباضات دردناک رحم را کمتر کند، اما به دلیل قدرت و عوارضش، معمولاً بعد از داروهای سادهتر استفاده میشود.
ایندومتاسین برای کمردرد تأثیر دارد؟
اگر کمردرد منشأ التهابی داشته باشد، ایندومتاسین میتواند مؤثر باشد. اما در کمردردهای ناشی از دیسک، فشار عصبی یا اسپاسم عضلانی خالص اثر آن محدود است و داروهای تخصصیتری معمولاً نتیجه بهتری میدهند.
در زایمان زودرس، قرص ایندومتاسین کاربرد دارد؟
بله، در شرایط خاص پزشکی و فقط در بیمارستان، از ایندومتاسین برای کاهش انقباضات رحم و تأخیر در زایمان زودرس استفاده میشود. این مصرف کاملاً تخصصی است و بهدلیل خطرات احتمالی برای جنین، هرگز نباید خودسرانه انجام شود.



