آرتروز کمر، نوعی بیماری دژنراتیو بوده که در آن غضروف‌های بین مهره‌های کمر فرسوده می‌شوند. در این مقاله، به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا آرتروز کمر خطرناک است یا خیر. در ابتدا، به بررسی علل آرتروز کمر می‌پردازیم. سپس، به بررسی علائم و نشانه‌های آرتروز کمر می‌پردازیم. همچنین به بررسی خطرات آرتروز پرداخته و در نهایت، به بررسی راه‌های پیشگیری از آرتروز خواهیم پرداخت. با ما در آی آر مای شاپ همراه باشید. کمر درد یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی در جهان است. یکی از دلایل اصلی کمر درد، آرتروز است.
علائم تشخیص آرتروز کمر
علائم آرتروز کمر معمولاً به تدریج در طول زمان ایجاد می‌شوند. شایع‌ترین علائم آرتروز کمر عبارتند از:
- درد کمر: درد کمر، شایع‌ترین علامت آرتروز کمر است. این درد معمولاً در پشت کمر یا در طرفین کمر احساس می‌شود. درد کمر ناشی از آرتروز می‌تواند ثابت یا متناوب باشد. همچنین، این درد می‌تواند با فعالیت بدتر شود و با استراحت بهبود یابد.
- سفتی کمر: سفتی کمر، یکی دیگر از علائم شایع آرتروز است. این سفتی معمولاً در صبح‌ها یا بعد از مدتی نشستن یا ایستادن احساس می‌شود.
- کاهش دامنه حرکتی کمر: آرتروز کمر می‌تواند باعث کاهش دامنه حرکتی کمر شود. این امر می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن و نشستن شود.
علاوه بر این علائم، آرتروز می‌تواند باعث بروز علائم دیگری مانند:
- بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در پاها
- ضعف در پاها
- قوز
- اختلال در عملکرد روده یا مثانه
علت ابتلا به آرتروز کمر چیست؟
عوامل متعددی می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
- سن: آرتروز کمر یک بیماری شایع است که با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می‌کند.
- جنس: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز هستند.
- سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده شما به آرتروز مبتلا باشد، شما نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.
- چاقی: چاقی می‌تواند فشار بیشتری بر ستون فقرات وارد کند و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.
- فعالیت‌های سنگین: بلند کردن اجسام سنگین به روش صحیح می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهد.
- آسیب‌دیدگی ستون فقرات: آسیب‌دیدگی ستون فقرات می‌تواند به فرسودگی غضروف‌های بین مهره‌ای منجر شود و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.
آرتروز کمر و هورمون استروژن
استروژن، یکی از هورمون‌های جنسی زنانه است که نقش مهمی در سلامت استخوان‌ها و مفاصل ایفا می‌کند. استروژن می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و مفاصل کمک کند و از بروز آرتروز جلوگیری کند.
با افزایش سن، تولید استروژن در زنان کاهش می‌یابد. این امر می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز کمر را در زنان افزایش دهد.
در یک مطالعه، محققان دریافتند که زنانی که در دوران یائسگی هستند، بیشتر از زنانی که هنوز در دوران باروری هستند، به آرتروز کمر مبتلا می‌شوند.
در مطالعه دیگری، محققان دریافتند که زنانی که در دوران یائسگی هستند، بیشتر از زنانی که هنوز در دوران باروری هستند، علائم آرتروز مانند درد و سفتی را تجربه می‌کنند.
محققان معتقدند که کاهش استروژن می‌تواند باعث تغییراتی در ساختار و عملکرد غضروف‌های بین مهره‌ای شود. این تغییرات می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.
تشخیص آرتروز کمر
پزشک برای تشخیص آرتروز، معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و از شما سوالاتی در مورد علائم و سوابق پزشکی شما می‌پرسد. همچنین، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را تجویز کند.
عوارض آرتروز ستون فقرات
آرتروز ستون فقرات، نوعی بیماری دژنراتیو است که در آن غضروف‌های بین مهره‌ای فرسوده می‌شوند. این امر می‌تواند باعث درد، سفتی و کاهش دامنه حرکتی ستون فقرات شود.
در بیشتر موارد، آرتروز ستون فقرات یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث بروز عوارض مختلفی شود که عبارتند از:
- درد مزمن: درد مزمن، شایع‌ترین عارضه آرتروز ستون فقرات است. این درد می‌تواند در ناحیه کمر، گردن، قفسه سینه یا باسن احساس شود. درد ناشی از آرتروز ستون فقرات معمولاً با فعالیت بدتر می‌شود و با استراحت بهبود می‌یابد.
- سفتی: سفتی، یکی دیگر از علائم شایع آرتروز ستون فقرات است. این سفتی معمولاً در صبح‌ها یا بعد از مدتی نشستن یا ایستادن احساس می‌شود. سفتی ناشی از آرتروز ستون فقرات می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن و نشستن شود.
- کاهش دامنه حرکتی: آرتروز ستون فقرات می‌تواند باعث کاهش دامنه حرکتی ستون فقرات شود. این امر می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن و نشستن شود.
- ضعف عضلات: آرتروز ستون فقرات می‌تواند باعث ضعف عضلات اطراف ستون فقرات شود. این امر می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در حفظ تعادل و ایستادن شود.
- آسیب به اعصاب: در موارد شدید، آرتروز ستون فقرات می‌تواند باعث آسیب به اعصاب شود. این امر می‌تواند باعث بروز علائمی مانند بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در اندام‌های تحتانی شود.
- تنگی کانال نخاعی: در موارد شدید، آرتروز ستون فقرات می‌تواند باعث تنگی کانال نخاعی شود. این امر می‌تواند باعث فشار بر نخاع شود و باعث بروز علائمی مانند درد، بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در اندام‌های تحتانی شود.
روش‌های درمان آرتروز کمر
هدف از درمان آرتروز کمر، کاهش درد و بهبود عملکرد است. درمان آرتروز کمر معمولاً شامل موارد زیر است:
- دارو درمانی: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. همچنین، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی‌تری مانند مخدرها را تجویز کند.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و بهبود دامنه حرکتی کمر کمک کند.
- تزریقات: تزریقات کورتیکواستروئید یا داروهای ضدالتهاب می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
- جراحی: جراحی تنها در صورتی توصیه می‌شود که سایر درمان‌ها موثر واقع نشده باشند.
- کمربند: خرید کمربند پلاتینر که یک کمربند با تکنولوژی درمانی است در درمان کمر شما بسیار تاثیر گذار خواهد بود.
دارو درمانی
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز کمر کمک کنند. همچنین، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی‌تری مانند مخدرها را تجویز کند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و بهبود دامنه حرکتی کمر کمک کند. تمرینات فیزیوتراپی معمولاً شامل موارد زیر است:
- تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی می‌توانند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات کمک کنند.
- تمرینات کششی: تمرینات کششی می‌توانند به بهبود دامنه حرکتی کمر کمک کنند.
- آموزش وضعیت بدنی: آموزش وضعیت بدنی می‌تواند به بهبود وضعیت بدنی و کاهش فشار بر ستون فقرات کمک کند.
تزریقات
تزریقات کورتیکواستروئید یا داروهای ضدالتهاب می‌توانند به کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز کمر کمک کنند. تزریقات معمولاً در ناحیه اطراف مهره‌های آسیب‌دیده انجام می‌شوند.
جراحی
جراحی تنها در صورتی توصیه می‌شود که سایر درمان‌ها موثر واقع نشده باشند. جراحی آرتروز معمولاً شامل موارد زیر است:
- فیوژن ستون فقرات: فیوژن ستون فقرات، یک روش جراحی است که در آن مهره‌های آسیب‌دیده با استفاده از پیچ و مهره به یکدیگر متصل می‌شوند.
- جایگزینی مفصل: جایگزینی مفصل، یک روش جراحی است که در آن مفصل آسیب‌دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.
اقداماتی که برای پیشگیری از آرتروز کمر باید صورت دهیم
با رعایت نکات زیر می‌توانید از بروز آرتروز کمر پیشگیری کنید:
- وزن سالم خود را حفظ کنید. چاقی می‌تواند فشار بیشتری بر ستون فقرات وارد کند و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.
- ورزش منظم انجام دهید. ورزش منظم می‌تواند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و کاهش فشار بر ستون فقرات کمک کند.
- از بلند کردن اجسام سنگین به روش صحیح خودداری کنید. بلند کردن اجسام سنگین به روش صحیح می‌تواند از آسیب به ستون فقرات جلوگیری کند.
- وضعیت بدنی خود را در حالت صحیح حفظ کنید. وضعیت بدنی صحیح می‌تواند از فشار بر ستون فقرات جلوگیری کند.
- از سیگار کشیدن اجتناب کنید. سیگار کشیدن می‌تواند به فرسودگی غضروف‌های بین مهره‌ای کمک کند و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد.
